Banggong Co to niezwykła mieszanka przyrody, historycznych tradycji oraz współczesnych wyzwań politycznych, które czynią to miejsce tak intrygującym i przez wielu pożądanym. W tym artykule postaramy się zaspokoić oczekiwania miłośników niebanalnych przygód, omawiając kompleksowo położone na chińsko-indyjskim pograniczu jezioro Banggong Co.
Gdzie znajduje się Banggong Co?
Dokładna lokalizacja (kliknij tutaj, aby zobaczyć atrakcję na interaktywnej mapie)
Jak dostać się do Banggong Co?
Poznawanie Banggong Co to fascynująca przygoda, która zaczyna się już na długo przed dotarciem do samej atrakcji. Jezioro położone jest zaledwie dziesięć kilometrów na północ od centrum powiatu Rutog w zachodnim Tybecie oraz niecałe sto czterdzieści kilometrów na północny zachód od Shiquanhe, stolicy i głównego miasta prefektury Ngari.
Jeśli chodzi o dotarcie do tego miejsca, dostępnych jest zasadniczo kilka sposobów. Jednym z nich jest podróż wynajętym w Shiquanhe autem. Podróż trwa stamtąd zazwyczaj od 3 do 4 godzin i kończy się przeprawą łodzią na Wyspę Ptaków.
Alternatywą dla samochodu będzie podróż samochodem. Według dostępnych nam informacji, raz w tygodniu kursuje autobus z popularnej wśród turystów miejscowości Leh, położonej na skrzyżowaniu starych szlaków handlowych z Xinjiang, Tybetu i Kaszmiru. Aktualne informacje o trasach i rozkładach jazdy najlepiej uzyskać na tamtejszym dworcu autobusowym.
Ciekawą opcją podróżowania może okazać się… autostop. Dojazd do miejscowości zlokalizowanych niedaleko jeziora, np. Tangtse jest stosunkowo przystępny. Ewentualne problemy mogą pojawić się jednak podczas planowania odwiedzania konkretnych punktów widokowych znajdujących się na przykład w bardziej odległych i słabiej skomunikowanych miejscach.
Zdecydowanie najczęstszym sposobem na dostanie się nad jezioro Banggong Co jest jednak uczestnictwo w zorganizowanej wycieczce. Operatorzy często oferują jednodniowe, przystępne cenowo pakiety, obejmujące podróż tam i z powrotem np. ze wspomnianej już miejscowości Leh.
Warto wiedzieć!
Podróż do Banggong Co wymaga starannego planowania ze względu na odległe położenie i surowe warunki. Najbliższym lotniskiem jest port lotniczy w Leh, skąd do jeziora prowadzi malownicza, ale wymagająca trasa przez przełęcz Chang La (5360 m n.p.m.). Droga może być dla niejednego sporym wyzwaniem, ale widoki w pełni wynagradzają trudy podróży. Ze względu na dużą wysokość, wielu podróżnych doświadcza objawów choroby wysokościowej, dlatego zaleca się minimum dwa dni aklimatyzacji w Leh przed wyruszeniem w kierunku jeziora
Historia i ciekawostki na temat Banggong Co
Etymologia nazwy jeziora
Nazwa jeziora ma wielowymiarowy charakter. Tradycyjnie Banggong Co odnosi się wyłącznie do części zbiornika zlokalizowanej na terenie regionu Ladakh, kontrolowanego przez Indie. Większość jeziora po tybetańskiej stronie nosi z kolei nazwę Co Nyak (”środkowe jezioro”). W obrębie tego kompleksu wodnego możemy wyróżnić ponadto kilka niewielkich jezior, a całość tej niezwykłej formacji bywa określana w języku tybetańskim mianem Como Nganglha Ringpo.
Interpretacje samej nazwy nie są jednoznaczne. Banggong Co tłumaczy się z języka tybetańskiego jako ”jezioro wysokich łąk”, co ma podkreślać rozległość i urodę otaczających terenów. Według innych teorii, często pojawiających się w przewodnikach turystycznych, słowo Banggong można tłumaczyć jako pustkę lub wgłębienie.
Konflikt chińsko-indyjski
Omawiając dzieje jeziora Banggong Co nie sposób pominąć aspektu geopolitycznego, zwłaszcza że ma on bezpośredni wpływ na bieżącą sytuację w regionie. Banggong Co znajduje się na spornym terenie, a linia demarkacyjna, oddzielająca terytorium zajmowane przez Indie od tego kontrolowanego przez Chiny, przecina jezioro, dzieląc je na obszary o różnych przynależnościach administracyjnych.
Warto podkreślić, iż omawiany tutaj konflikt nie jest teoretycznym, zamrożonym sporem. Na początku lat 60. XX wieku podczas wojny chińsko-indyjskiej, obszar Banggong Co był świadkiem intensywnych działań wojennych. Do dzisiaj region ten pozostaje jednym z najwrażliwszych punktów granicznych, gdzie incydenty i naruszenia granicy są stosunkowo częste.
Zwiedzanie Banggong Co, co warto zobaczyć, atrakcje
Bogata fauna
Jezioro Banggong Co, będące częścią rezerwatu przyrody, kryje w sobie fascynujące ciekawostki przyrodnicze i geograficzne. To najwyżej położone słonowodne jezioro w Azji. Zlokalizowane na wysokości około 4,225 m n.p.m., zapewnia możliwość rozwoju unikalnego ekosystemu, w którym rzadkie gatunki fauny znajdują idealne warunki do życia. Region ten jest szczególnie ważnym obszarem lęgowym dla wielu gatunków ptaków, w tym tych migrujących. Latem można tu obserwować gęsi tybetańskie, a także kazarki, a otaczające ten obszar dzikie tereny zamieszkują takie zwierzęta jak kiangi czy świstaki.
Geografia jeziora
Banggong Co to jezioro endoreiczne, czyli bezodpływowe, co sprawia, że w okresie zimowym, mimo obecności słonej wody, całkowicie zamarza.
Jeśli chodzi o wymiary, Banggong Co rozciąga się na długości 134 kilometry, a cały kompleks wodny obejmuje jeszcze dodatkowo pięć mniejszych jezior. Około połowa jeziora leży na terytorium Tybetu (Chiny), 40% znajduje się w Ladakh (Indie), natomiast pozostałe 10% stanowi strefę buforową, będącą przedmiotem sporu terytorialnego między oboma krajami.
Warto wiedzieć!
W ostatnich latach Banggong Co zyskuje na popularności wśród turystów, zwłaszcza tych z Indii, co przyczynia się do wzrostu liczby odwiedzających. Ze względów bezpieczeństwa, aktywność wodna na jeziorze, taka jak pływanie łodziami, jest ściśle kontrolowana – wycieczki organizowane są wyłącznie w grupach, pod opieką akredytowanych przewodników
Chang-Chenmo
Pasmo górskie Chang-Chenmo, stanowiące część łańcuchu Karakorum, to raj dla miłośników przygód i dzikiej przyrody. Rozciąga się na wschód od doliny rzeki Indus, wzdłuż granicy z Chinami, oferując zapierające dech w piersiach widoki na ostre szczyty, a także głębokie doliny. Region ten, choć mniej uczęszczany niż popularne szlaki wokół Nubry czy Zanskar, przyciąga doświadczonych trekkerów swoją dziewiczą naturą. Wędrówki przez Chang-Chenmo prowadzą przez wysokie przełęcze, takie jak Marsimik La (ponad 5500 m n.p.m.), gdzie spotkać można karawany kupców lub pasterzy z jakami.
Flora i fauna są tu równie intrygujące – wśród skał kryją się cziru tybetańskie, a na niebie szybują orły. Wymagające trasy wymagają odpowiedniego przygotowania, ale nagrodą jest obcowanie z przyrodą w jej najczystszej postaci. Warto pamiętać, że ze względu na bliskość strefy przygranicznej, niezbędne są specjalne pozwolenia, które można uzyskać w Leh, stolicy regionu Ladakh.
Klasztor Thiksey
Niedaleko Banggong Co, na wzgórzu górującym nad doliną Indus, wznosi się Thiksey – jeden z najpiękniejszych klasztorów buddyjskich w regionie. Założony w XV wieku, należy do tradycji Gelug, znanej również jako ”Żółte Czapki”. Architektura kompleksu, przypominająca miniaturową replikę pałacu Potala w Lhasie, składa się z białych budynków piętrzących się na zboczu, tworząc harmonijną całość z otaczającym krajobrazem. Wewnątrz znajdują się imponujące posągi Buddy, w tym 15-metrowy wizerunek Maitrei (według przekazów buddyjskich następcy Buddy), a także bogate zbiory malowanych thangek i manuskryptów. Codzienne rytuały, takie poranne modlitwy przy akompaniamencie trąb i bębnów, pozwalają zagłębić się w atmosferze duchowego skupienia. Co roku jesienią odbywa się tu ponadto festiwal Gustor.
Klasztor Hemis
Klasztor Hemis, położony około 45 km od Leh, to kolejny klasztor w Ladakhu, należący do szkoły Drukpa Kagyu. Założony w 1630 roku, słynie z festiwalu Hemis Tsechu, który odbywa się w czerwcu lub lipcu w celu upamiętnienia narodzin Padmasambhavy, mistrza, który rozpowszechnił buddyzm w Tybecie. Podczas uroczystości odtwarzane są sekwencje sakralnych tańców w barwnych strojach i maskach, a plac przed świątynią wypełnia się tłumem pielgrzymów i turystów. Klasztor przechowuje również bezcenne skarby, w tym imponujących rozmiarów thangkę Guru Rinpocze, wystawianą co 12 lat podczas festiwalu. Na terenie kompleksu znajduje się ponadto muzeum, w którym można podziwiać sztukę buddyjską.
Zimowe szaleństwo w Ladakh
Ladakh, nazywany niekiedy ”Krainą Wysokich Przełęczy”, zimą przemienia się w królestwo lodu i śniegu, oferując niecodzienne atrakcje. Gdy temperatury spadają poniżej -20°C, jeziora i rzeki zamarzają, tworząc naturalne lodowiska. Lodowy hokej, wprowadzony swojego czasu przez indyjską armię stacjonującą w regionie, stał się lokalnym fenomenem. Rywalizacje w turniejach organizowanych na zamarzniętych jeziorach są obecnie jedną z najpopularniejszych atrakcji w regionie. Łyżwiarstwo natomiast to z kolei świetny sposób na podziwianie zimowego piękna ujawniającego się w okolicy.
Warto wiedzieć!
Najlepszy czas na wizytę to okres od maja do września, gdy drogi są przejezdne, a temperatura w ciągu dnia przyjemna. Zimą dostęp do jeziora jest bardziej ograniczony, ale dla entuzjastów sportów zimowych to właśnie ten okres oferuje najbardziej unikalne doświadczenia